Out with a jump

Het moment is aangebroken: mijn laatste post. Uitdaging, ik mag er nu twee weken in proppen. Vanuit het vliegveld in Auckland, wachtend op mijn vlucht naar Taipei, Taiwan. De afgelopen twee weken zijn met allemaal hoogtepunten een goede afsluiting van mijn reis geweest. In Nelson ontmoette ik Lara, een van de twee meiden waarmee ik in een campervan ben rond gaan reizen. Samen reden wij naar Christchurch en zijn onderweg gestopt bij de Nelson Lakes, Lake Rotorua. De rit hier naartoe was al prachtig, nou was mij natuurlijk al verteld dat het Zuidereiland waanzinnige uitzichten heeft op de bergen, dit kan ik bevestigen. In Christchurch hebben we Ella opgepikt van het vliegveld en de volgende dag begon ons avontuur.

Door Arthus Pass zijn we naar de westkust gereden. Zelf heb ik ook een stuk gereden (al was dit niet helemaal de bedoeling ivm de verzekering, maar gelukkig ben ik een geweldige automobilist). Linkerkant van de weg en aan de verkeerde kant van de auto, het is helemaal goed gegaan. De weersomstandigheden waren wisselvallig. Het was over het algemeen koud, sommige stukken met sneeuw, soms regen en dan weer een zonnetje. De scenery was het beste tot nu toe. Wat een uitzicht als je alleen al over de weg keek. Onze bestemming was Greymouth, via de Pancake Rocks, waar we de zonsondergang hebben gezien. Eerste nacht in de campervan overleefd, met z'n drieën in het grote bed om zo veel mogelijk warmte te genereren. De volgende dag vooral veel gereden, mooie stop gemaakt bij Lake Mahinapua waar de spiegelreflectie in het water waanzinnig scherp is, het blauwe water van Hokitika Gorge gezien en we hebben gekampeerd naast Lake Lantha. We hebben ongeveer elke dag afgesloten met soep/pasta/rijst (ja ook ik) koken in de camper en een filmpje kijken in het bed.

De volgende dag heb ik mijn leukste activiteit gehad. Na sochtends een hike (Okatika Trig Walk) te hebben gedaan zijn we naar Franz Josef gereden voor de heli-hike. Met een helikopter vlogen we de gletsjer in en met crampons aan onze schoenen en een ski stok in onze hand zijn we door de gletsjer gaan lopen/klimmen/dalen. ZO TOF. Het was heel mooi, maar vooral echt onwijs leuk. Dank je wel mama voor je bijdrage hieraan, dit was zo'n originele en fantastische ervaring. De dag was ook mooi afgesloten met een uitzicht op Mount Cook (mijn favoriete en hoogste berg van NZ) vanaf Lake Matheson (incl spiegelreflectie).

Toen ik in het donker naar onze volgende spot reed heb ik nog een possum en konijn weten te ontwijken haha. Ik ben er trots op. Na weer een koude nacht zijn we via Wanaka doorgereden naar het midden van het eiland. Dit was nogal een rit, dus op een paar stops voor boodschappen na hebben we niet veel gezien. Die avond kaartspelletjes gespeeld met een lekkere kop thee om de volgende dag de lakes in het midden te bekijken. Lake Tekapo hebben we gezien, met een onwijs tof uitzicht op de bergen en bij Lake Pukaki hebben we de zonsondergang gezien, met een zicht op o.a. Mount Cook weer. Dit was ook de volgende dag onze bestemming. Mount Cook National Park, waar we een hike over de Hooker Valley Track hebben gedaan, helaas met veel bewolking. Iets eerder zijn we toen terug naar Wanaka gereden, wat ook een leuk plekje is. De zonsondergang bekeken bij #thatwanakatree, een bekende eenzame boom die in Lake Wanaka te vinden is.

De wekker stond om 3 uur, vanaf 4 uur waren we Mount Roys aan het beklimmen om de zonsopkomst vanaf Roys Peek te bewonderen. Pittige hike, net op tijd aangekomen (8 uur komt de zon hier momenteel pas op), en wat een zicht hadden we. Het was mega bewolkt, maar dit zorgde voor een prachtig beeld boven de wolken toen we eenmaal aan de top waren. Een van mijn mooiste zonsopkomsten (samen met die van de Bromo en IJen in Indonesië). Wel wat kouder, het was op de top zeker wel -7 en we hadden geen handschoenen o.i.d. De famersmaket van Wanaka nog bezocht die dag en doorgereden naar onze eerste kampeerspot met elektriciteit en een warme douche. Heerlijk na zo'n hike.

Door naar de leukste town in Nieuw-Zeeland naar mijn mening: Queenstown. Een bekende spot om op wintersport te gaan. Klein, knus, veel karakter en gezelligheid. De plek van de extreme sporten ook. We zijn hier gaan trampoline springen, schaatsen, gaan stappen en heb en hier een Fergburger gegeten (lekkerste burger in m'n leven). Helaas hadden we wel slecht weer, veel bewolking en regen. Vanaf Queenstown zijn we ook naar Milford Sound vertrokken met een tourbus (feitje: het heet een sound, maar is eigenlijk een fiord). Het slechte weer was daar gelukkig ver te zoeken. Niet alleen zijn we beloond met een heerlijk zonnetje, ook hebben we veel dolfijnen (van erg dichtbij) kunnen spotten. Heel tof, Milford Sound, veel watervallen, prachtig uitzicht vanaf de cruiseboot.

Adrenaline hoogtepunt is ook bereikt. Na 4 pogingen in Queenstown en uiteindelijk in Wanaka is het ons gelukt om een skydive te doen. Lara en ik zijn daadwerkelijk (met een guide uiteraard) uit een vliegtuigje gesprongen vanaf 12.000 ft met een PRACHTIG uitzicht op de lakes, Alpen (incl Mount Cook, maar die heb ik even in alle enthousiasme gemist) en meer besneeuwde bergtoppen. HOE TOF. Echt het gekste dat ik ooit heb gedaan, maar een geweldige manier om mijn reis af te sluiten. Ik hoor het wel wie allemaal de aftermovie wil zien, je gaat stuk om de big smile op mijn face.

Daarna naar onze laatste bestemming gereden: Dunedin. We konden hier twee nachten blijven slapen bij de zus van Rob en haar man, echt de liefste mensen van Nieuw-Zeeland. Wat voelden wij ons welkom en zijn we goed verzorgd daar. Heerlijk bedje ook gehad, was een hele verandering na de campervan. Dunedin is ook echt een leuke plek met veel karakter. Heerlijk aan het water en veel schattige gebouwen heeft deze studentenstad. We hebben die dag een hike over Sandfly Bay gedaan, zijn tegen veel zeeleeuwen aangelopen en hebben geluncht in het centrum. Laatste dag goed besteed en een stuk Hollandse appeltaart gegeten om weer een beetje om te schakelen.

Over een paar uur zit ik in het vliegtuig en ongeveer 14 uur later in Taiwan, waar ik een dagje ga doorbrengen. Na nog zo'n lange vlucht die avond kom ik eindelijk aan op Schiphol, rond 8 uur. Ik ben heel blij om iedereen straks weer te zien en knuffelen!